Nog nagenietend van een prachtig weekend Lierop Live Sign of the Times, mag je concluderen dat de toekomst voor Lierop Live er zeer rooskleurig uitziet. Wat een bak talenten dienen zich weer aan, en mooi om te zien dat de talentjes van vorige edities uitgroeien tot grote persoonlijkheden op het podium.
Maar goed laten we bij het begin beginnen, bij binnenkomst in het theater van Thwan van Gennip, komen we werkelijk ogen en oren tekort, wat ziet het er weer gaaf uit! Garderobe, toiletvoorziening, koffiebar, muntenbar, drankvoorziening etc. aan alles is gedacht. Mijn mond valt open bij het binnenlopen van de Arena, ruim 250 zitplaatsen op de tribune, en een werkelijk schitterend podium waar de fanfare en de solisten op mogen acteren.
Klokslag 20.00 uur gaan we bombastisch van start met het openingsnummer Formule 1 van de fanfare en slagwerkgroep en maken we ook meteen kennis met de dansers en danseressen van DNC onder leiding van Tom Renders. Deze dames en heren hebben de hele avond heel hard moeten werken, maar mogen zeker trots zijn op het resultaat. De Star Sisters (Rianne Eilers, Laura (debutante) en Sandra Maas) zongen met verve de Star Sisters medley, ondersteund door dans en figuratie. Meneer de President was een goede match met Martin Naus. Na een werkelijk prachtig intro van de fanfare kreeg Martin de zaal stil met zijn vertolking van dit nummer. Vervolgens was de Slagwerkgroep aan zet met respectievelijk; Is it always Binary? en Late in the Evening met als soliste, de secretaresse van de fanfare, Tamara Kusters. Slagwerkgroep had ook weer tijdens deze editie van Lierop Live verassende nummers uitgezocht.
De muur werd opgebouwd tijdens Another brick in the wall, overtuigend gezongen door Floor Neervens. De muur lag ook zo weer op de grond bij het horen van de eerste noten van de Bom, waar Jan van Lieshout, in het geel/blauw, het vocale gedeelte voor zich nam. Deze ervaren rot op het podium kan terugkijken op een prima optreden. En toen kwamen onze stuiterende Lieropse Spice Girls op met Wannebe. Britt Verstappen, Maartje Hesius, Sarah van Heugten, Jasmine van Kessel en Lana Coenen schitterden op dit podium. Wat een bak energie stuurde deze dames de zaal in!
Ondersteund door gitarist Didier Roumen en toetsenist Frank van Gastel kwam debutant Martien (Ties) van Heugten op het podium met zijn vertolking van Later als ik groter ben van Blof. Eveneens debutante was Sari van Veghel, zij blies de zaal omver met haar versie van Master Blaster, origineel van Stevie Wonder. Wat een stem heeft deze meid!
De Slagwerkers namen het podium weer over met D Sea Stuff, een genot om naar te kijken en te luisteren. Lisa Minten overtrof zichzelf met Overcome, een aangrijpend nummer met prachtige beelden ondersteund (dankzij Peter Maas en Frans van Vroonhoven). Feeling Good gezongen door Erik Hesius bleek een voltreffer. Een James Bondachtige setting op het podium met prachtige danseressen op hakken omringde Erik tijdens zijn performance. St. Peppers Lonely Heart Club Band ondersteunde de Beatles medley die werd vertolkt door Peter Habets, eveneens debutant op dit podium. Hij deed dit met verve. Sarah van Heugten nam de solo voor haar rekening tijdens Paint it black, ook deze jongedame is een multi-talent. Acteren, dansen en prima zingen, dat is niet voor iedereen weggelegd. Het indrukwekkende nummer Innuendo, prachtig gezongen door Lotte van Lieshout, sloot het eerste gedeelte voor de pauze af.
Na de pauze opende de Slapwerkers met Child’s Anthem, waarin de gitaristen Didier Roumen en Jip Maas een belangrijke rol hadden. Vervolgens mocht Yvonne van Mullecom de titelsong van deze Lierop Live voor haar rekening nemen, Sign of the Times. Yvonne kan terugkijken op een prima optreden. In een kleinere setting elders op het podium schitterde Manon Verbruggen met Jolene. Vervolgens verpletterde Tijs van Gastel de zaal met zijn uitvoering van Human ondersteund onder andere door slagwerkers met kettingen en olietonnen. Prachtig schouwspel!
Ook binnen de fanfare waren er solisten, Petra Kuijpers was er één van, zij deed de saxofoon solo van One Step Beyond. Er werd volop gedanst. De Slagwerkers met backing vocal Sjan Gubbels namen ons mee naar Sunday bloody Sunday. November Rain kon alleen maar worden gezongen door onze eigen Rockster van de slagwerkgroep Mari Maas. Jezus, wat een vet nummer. Kleine meisjes worden groot, Jasmine van Kessel zong de longen uit haar lijf met Till the sun comes up. Mooi om te zien, hoe Jasmine het podium pakte tijdens dit nummer.
Vervolgens hoorden we het intro van de slagwerkers met blazers en kwamen broer Stijn en zus Maartje Hesius op het podium gevlogen met Zandloper van Typhoon. Met een waterval aan woorden bespeelde Maartje het publiek en ook broertje Stijn zette een prima act neer. Dat smaakt naar meer!
Yvon van den Burg is al jaren een vaste kracht op Lierop Live, en ditmaal zong ze vol overtuiging When love takes over. Over vaste krachten gesproken; Frank van Gastel, Fridy Maas, Nannerl van Asten en Erik Hesius kwamen op, ditmaal als ABBA, Does your mother know. Het meezinggehalte werd alsmaar hoger. Vervolgens hoorden we ronkende motoren en betrad Leon Verstappen het podium, Born to be wild schalde het door het theater. In zijn karakteristieke stijl stal Leon de show.
En wederom kwam er een muzikaal hoogtepunt, Shannon Song. Backing vocal Willeke Snijders op viool en Jan Bas (van Lieshout) op accordeon, ondersteund door slagwerkers en blazers. Het dak ging eraf!
Rock & roll tijden herleefde weer tijdens Hound dog / Jailhouse rock met solozang van Tijs van Gastel. Tijs had de BN-ers Toon en Maria van den Eijnden met hun collega’s uitgenodigd voor een dansdemonstratie. River Deep gezongen door de backings Willeke, Sjan en Lotte kon natuurlijk ook niet ontbreken tijdens deze editie van Lierop Live. En als klap op de vuurpijl de K3-medley, Floor, Yvon en Manon kregen de zaal helemaal mee, een prachtig einde van een zeer geslaagde editie Lierop Live Sign of the Times.
Als toetje kregen we nog A Brand New Day voorgeschoteld door alle deelnemende artiesten. Regisseur Tim van Dongen was moe maar voldaan. Fanfare en slagwerkgroep St. Willibrordus mogen trots zijn. Het was vocaal misschien wel de beste editie van Lierop Live. Helaas moeten we 4 jaar wachten voor een volgende…….
Bekijk hier de foto’s voor en na de pauze.
